Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/248 Esas 2020/1814 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/248
Karar No: 2020/1814

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/248 Esas 2020/1814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/248 E. ve 2020/1814 K. sayılı karar, karşılıklı boşanma ve eşya alacağı davasıyla ilgilidir. Mahkeme, davacı-karşı davalı erkeğin kusur belirlemesi, kadının kabul edilen karşı davası, kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ile reddedilen tazminat taleplerine ilişkin temyiz başvurusunu değerlendirerek şu sonuçlara ulaşmıştır:
1. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararının dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve delillerin takdirinde bir yanlışlık olmadığına göre, davacı-karşı davalı erkeğin bazı temyiz itirazları yersizdir.
2. Davacı-karşı davalı erkeğe yüklenen hakaret suçunun ispatlanamadığından, erkeğe kusur yüklenemeyeceği ancak tarafların diğer kusurlu davranışlarına göre, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
3. Davalı-karşı davacı kadının yararına takdir edilen toptan yoksulluk nafakasının, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine ve günümüz ekonomik koşullarına göre çok yüksek olduğu belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki h

2. Hukuk Dairesi 2020/248 E. , 2020/1814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Eşya Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadının kabul edilen karşı davası, kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ile reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Hakaret" vakıasının ispatlanamadığından erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, yine de mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen tarafların diğer kusurlu davranışlarına göre, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraların eşit kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen toptan yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ:Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2020 (Çrş.)