Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8162 Esas 2014/3741 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2012/45031
Mahkemesi : Siirt Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 30.11.2011
Numarası : 2011/97-2011/174
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yönetimindeki kamyonetle meskun mahal dışında iki yönlü yolda seyri sırasında, olay yeri sağa sert viraj çıkışında, gidiş istikametine göre soldan yoldan çıkarak uçuruma düşmesi sonucu aracında yolcu olarak bulunan iki kişinin ölmesi, ayrıca aracının kasa kısmında yolculuk yapan ve şikayetçi olmayan beş kişiden birinin nitelikli, dördünün basit nitelikte yaralanması ile neticelenen olayda, temel ceza belirlenirken TCK"nın 61. maddesindeki ölçütlerden olan meydana gelen zararın ağırlığına vurgu yapmak üzere gösterilen “birden fazla kişinin ölmüş olması, aynı zamanda şikayetlerinden vazgeçmiş olsalar da, birden fazla kişinin yaralanmış olması sebebi ile” şeklindeki gerekçede isabetsizlik görülmediğinden bozma öneren (1) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin alt sınırdan uzaklaşılmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sabıkası ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan sanığın, yargılama sürecindeki tutum ve davranışları lehine indirim nedeni kabul edilerek TCK"nın 62. maddesi uygulandığı halde, mağdurların şikayetçi olmadıkları sanık hakkında, hapis cesasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilirken; TCK"nın 50. maddesi uyarınca "suçlunun kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler" irdelenerek karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, taksire dayalı kusurunun ağırlığından bahisle, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321.maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.