Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/4923 Esas 2022/641 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve ... hakkında 6136 sayılı Kanun'a muhalefetten kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK.nın 231/12 maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanıklar ..., ... ile ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ve sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun'a muhalefetten kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanıklar müdafilerinin mağdurun özgür iradesi ile hareket ettiğine, rızası olduğuna, hürriyetinin kısıtlanmadığına, sanıkların suçu işlemediğine, suçun unsurlarının oluşmadığına, hukuka ve yasaya aykırı karar verildiğine, şüpheden sanıkların yararlanacağına, sanık ...'den ele geçirilen bıçağın 6136 sayılı Kanun kapsamında olmadığına, TCK.nın 110. maddesinin uygulanması gerektiğine, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesinin hukuka aykırı olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3) Sanık Alparslan hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;
Suçun işlenmesinde kullanılan aracın sanığın eşi olan malen sorumlu ... adına kayıtlı olduğu, malen sorumlunun ise iyiniyetli üçüncü şahıs olduğunun kabulü ile aracın suçta kullanılmak amacıyla bizatihi tahsis edildiğinin sabit olmaması karşısında, 5237 sayılı TCK.nın 54/3. maddesi gereğince müsadere kararının işlenen suça nazaran daha ağır ve hakkaniyete aykırı sonuçlar doğuracağı gözetilmeden, suçta kullanılan 32 SN 232 plakalı aracın malen sorumluya iadesi yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından "Suçta kullanılan ve el koyma kararı verilen 32 SN 232 plaka sayılı aracın TCK 54 madde gereğince MÜSADERESİNE" ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve silahla tehdit suçlarından verilen kararlara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 25.10.2018 gün ve 2016/7-127 Esas, 2018/482 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, fiilin nitelik yönünden bölünmek suretiyle, aynı fiilden dolayı iki ayrı karar verilmesi Ceza Muhakemesi Kanununa aykırılık oluşturacaktır.
Tüm dosya kapsamından; mağdurun, sanıklar tarafından tehdit kullanılmak suretiyle zorla alıkonularak kullanmış oldukları araca bindirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eyleminin kül halinde silahla birden fazla kişiyle birlikte tehdit ve cebir kullanılmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, tehditin ve yaralamanın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurları olduğu gözetilmeden, sanığın 5237 sayılı TCK.nın 44.maddesi uyarınca en ağır suçtan aynı Kanun'un 37/1.maddesi delaletiyle 109/2, 109/3-a-b maddeleri gereğince cezalandırılması yerine sanık hakkında silahla tehdit suçundan da ayrıca karar verilmesi suretiyle CMK.nın 225/1.maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.