Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/16032 Esas 2019/765 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16032
Karar No: 2019/765
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/16032 Esas 2019/765 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir insanın foseptik çukuruna düşüp ölmesi sonucu manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme davacının kusuru nedeniyle tazminat talebi açısından illiyet bağının kesildiği gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak, Türk Borçlar Kanunu'nun 74. maddesine göre hukuk hakimi, maddi olgunun ve sorumluluğun tespitine ilişkin kararı ile bağlıdır. Dosyadaki belgelerden dava konusu olay nedeniyle ceza soruşturması yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkeme ceza soruşturmasının sonucunu araştırmamıştır. Bu nedenle, sorumlular hakkında açılmış bir ceza davası varsa araştırılmalı ve sonucunun dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilerek bir hüküm kurulmalıdır. Kararın bozulmasına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi (818 sayılı BK 53)

4. Hukuk Dairesi 2016/16032 E. , 2019/765 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/10/2015 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 25/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, foseptik çukurunda gerçekleşen ölüm nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekilinin zihinsel engelli oğlunun davalının açmış olduğu foseptik çukuruna düşerek vefat ettiğini, davalı tarafından foseptik çukurunun etrafında hiçbir önlem alınmadığını, bu nedenle gerçekleşen ölüm olayında davalının ağır ihmali ve kusuru bulunduğunu belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davacının zihinsel engelli oğlunu yalnız başına bırakmakla daha ağır kusurunun bulunduğu, davacının kusuru nedeniyle tazminat talebi açısından illiyet bağının kesildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesi (818 sayılı BK 53) uyarınca hukuk hakimi ceza mahkemesinin kusurun değerlendirilmesi ve zararın belirlenmesine ilişkin kararı ile bağlı değil ise de, maddi olgunun ve sorumluluğun tespitine ilişkin kararı ile bağlıdır.
Somut olayda; dosyadaki belgelerden, dava konusu olay nedeniyle ceza soruşturması yapıldığı anlaşılmaktadır. Oysa mahkemece, bu soruşturma sonucunun ne olduğu, kovuşturmaya geçilerek kamu davası açılıp açılmadığı araştırılmamıştır. Hal böyle olunca, davaya konu olayla ilgili olarak sorumlular hakkında açılmış bir ceza davası var ise araştırılması ve sonucunun dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilmek suretiyle bir hüküm kurulması için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.