Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma - Kasten öldürmeye teşebbüse yardım etme - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2722 Esas 2020/376 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2019/2722 E.  ,  2020/376 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.03.2018
tarih ve 2017/509 - 2018/242 sayılı kararı
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma,
Kasten öldürmeye teşebbüse yardım etme,
6136 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : 1)Sanıklar hakkında ayrı ayrı;
a)TCK"nın 302/1, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1,
b)TCK"nın 82/1-a-c-g, 35, 39, 53, 58/9, 63, 3713
sayılı Kanunun 5/1,
2)Sanık ... hakkında ayrıca;
6136 sayılı Kanunun 13/2, 6136 sayılı Kanunun
Ek 5, TCK"nın 52/2-4, 53, 58/9, 54, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararlarına yönelik istinaf başvurularının
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemesinde silahların eşitliği ile çelişmeli yargılama ilkeleri doğrultusunda savunmaya yeterli imkanın sağlanıp bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik ./..
CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Gerçekleştirilen saldırı sonucunda meydana gelen netice itibarıyla iki müştekinin yaralandığı gözetilerek sanıkların kasten öldürmeye teşebbüse yardım etme suçundan iki kez yerine bir kez cezalandırılmalarına karar verilerek eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanıklar müdafilerinin sanıkların göz altında kaldıkları süre içinde karakolda bulundukları esnada RDX maddesinin başka şüphelilerden dolayı bulaşmış olabileceğine yönelik savunmaları ile Jandarma Genel Komutanlığı Merkez Jandarma Kriminal Laboratuvar Amirliğinin 10.08.2017 tarihli uzmanlık raporu nazara alınarak; anılan maddenin bu şekilde sanıklara bulaşma ihtimalinin bulunup bulunmadığı ve söz konusu rapordaki tespitlerin yerinde olup olmadığı hususlarında Adli Tıp ilgili İhtisas Kurulundan ve ayrıca 10.09.2016 tarihinde 01 CZL 35 plakalı araçtaki görüntünün sanık ..."a ait olup olmadığına ilişkin Adli Tıp veya TÜBİTAK gibi konusunda ehil bilirkişiden rapor aldırılması sonrasında sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Uygulamaya göre de;
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükümde;
a)3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca arttırım yapılması esnasında arttırım oranının hüküm fıkrasında belirtilmemesi,
b)TCK"nın 62. maddesinin uygulanmaması nedenleri arasında "öz yönetim bildirisi sunması" şeklinde dosya kapsamıyla örtüşmeyen gerekçeye yer verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı hükümlerin CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, verilen ceza miktarı, tutuklulukta geçirilen süre ve mevcut delil durumu dikkate alınarak sanıklar müdafilerinin tahliye taleplerinin reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.