Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/8753 Esas 2009/10794 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Elbistan 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ                  : 14.03.2008
NUMARASI          :Esas no:  2007/445   Karar no: 2008/103
   
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, yoksulluk nafakası, tazminatlar  yönünden  temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Davalı koca tarafından Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2004/535 esas  2005/355 karar sayılı dosyasında davacı sıfatıyla açılan boşanma davası; eşine şiddet uyguladığı gerekçesi ile reddedilmiş ve kesinleşmiştir. Bu davadan sonra taraflar bir araya gelmemiştir. Sözü edilen dava, davacının eşine şiddet uyguladığına ve  tamamen kusurlu olduğuna kesin delil oluşturur.
a- Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen  bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu  tarafın, kusurlu   taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (MK.Md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak *kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
b-  Türk Medeni Kanununun 174/2  maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş  olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat  isteyebileceğini  öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen *kadının  ağır yada eşit kusurlu  olmadığı, bu olayların   kişilik haklarına  saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4  BK. 42,43,44,49)  dikkate alınarak *kadın  yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
2-Boşanma sonucu davacının yoksulluğa düşeceği anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşulları gerçekleşmiştir. Davacı yararına uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken talebinin reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün; yukarıda 1/a-b ve 2. bentlerde yazılı nedenlerle  BOZULMASINA temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere  oybirliğiyle karar verildi. 04.06.2009 (Prş.)