Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7460 Esas 2019/348 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7460
Karar No: 2019/348
Karar Tarihi: 15.01.2019

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7460 Esas 2019/348 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi, çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verdiği sanığın istinaf başvurusunu reddetti. Temyiz istemi de reddedildi. Dosya, yapılan inceleme sonrası Bölge Adliye Mahkemesine gönderildi. Ancak, dosyada temyiz incelemesine konu olan Ek karar olmadığı görüldüğünden, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine iadesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 102. maddesi (Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi (Çocuğun cinsel istismarı suçu)

14. Ceza Dairesi 2018/7460 E. , 2019/348 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.03.2017 gün ve 2016/339 Esas, 2017/68 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen Ek karar temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan mahkumiyetine dair verilen 16.03.2017 tarihli hükümlerle ilgili olarak sanık müdafii ile katılan mağdur vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 29.12.2017 gün ve 2017/2797 Esas, 2017/2563 Karar sayılı hükmün taraflara tebliğinin ardından sadece katılan mağdur vekilince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz başvurusunda bulunulduğu ve aynı Dairece verilen 20.04.2018 tarihli Ek kararla vaki temyiz isteminin reddine karar verilmesi sonrası anılan kararın tebliğ edildiği katılan mağdur vekilince söz konusu Ek karara yönelik ayrıca temyiz yoluna başvurulmadığı halde dosyanın sehven temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderildiği ve mevcut haliyle ortada temyiz incelemesine konu bir Ek karar bulunmadığı anlaşıldığından, esası incelenmeyen dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine İADESİNE, 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.