Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20313 Esas 2013/3590 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/20313
Karar No: 2013/3590
Karar Tarihi: 20.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20313 Esas 2013/3590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayında sanıkların mahkum edilmesini ve tekerrüre esas hükümlülüklerinin gözetilmemesini eleştirdi. Sanıkların adli sicil kayıtları imza ve mühürsüz olduğu halde, UYAP ortamından çıkartıldığı için sahte olmadığı ve eksikliğin mahallinde giderilebileceği sonucuna varıldı. Ancak, mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların bütün haklarından yasaklandığının gözetilmemesi hatalıydı ve karar bozuldu. TCK'nın 53/1. maddesi gereği sanıkların hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar ve kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan yoksun bırakılması gerektiği vurgulandı.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/20313 E.  ,  2013/3590 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanık ..."nın TCK"nın 58/6. maddesi kapsamında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğunun gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, aynı gerekçe ile tebliğnamedeki bozma düşüncesine de iştirak edilmemiştir.
    Dosyada bulunan sanıklara ait nüfus ve adli sicil kayıtları imza ve mühürsüz ise de, bu kayıtların UYAP ortamından çıkartılmış olması, yine temyiz aşamasında UYAP ortamından çıkartılan yeni kayıtla aynı olması, kaldı ki kayıtların sahteliğinin de iddia edilmemesi karşısında; söz konusu eksikliğin mahallinde giderilmesi mümkün eksiklik olduğu düşünülmüş, bu nedenle tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların TCK"nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ve müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.