Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20188 Esas 2013/3589 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/20188
Karar No: 2013/3589
Karar Tarihi: 20.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20188 Esas 2013/3589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından da uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmediğini ve suçun geceleyin işlenmesi nedeniyle artırım yapılması sırasında sevk maddesinin yanlış yazıldığını tespit etmiştir. Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığını belirtmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen kararda TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin dikkate alınmadığından bahisle hüküm BOZULMUŞTUR. Sonuç olarak, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sanığın kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmasına, koşullu salıverilme tarihine kadar ise kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun kalmaya devam edeceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 143/1, 145, 53/1 (c) ve 53/3 maddeleri yer almaktadır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/20188 E. , 2013/3589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında ayrıca mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından da uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suçun geceleyin işlenmesi nedeniyle artırım yapılırken sevk maddesinin TCK"nın 143/1. maddesi yerine 145. yazılması, yerinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası mahiyetinde görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.