Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Üst Cumhuriyet savcıları ile mahalli Cumhuriyet savcılarının sulh ceza mahkemesi kararlarını 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi gereğince tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz etmeleri mümkün olup, 31.01.2012 tarihinde tefhim edilen hükme karşı 29.02.2012 tarihine kadar temyiz kanun yoluna başvurulması gerekirken, 01.03.2012 tarihinde yapılan temyiz istemi süresinde bulunmadığından mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Of Asliye Ceza Mahkemesinin 21.07.2006 kesinleşme tarihli, 2006/95E 2006/118K sayılı ilamı tekerrüre esas teşkil ettiği halde, mahkemece sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasınında belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına “ Kasıtlı suçtan mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, d, c ve e bentlerinde belirtilen haklarından, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hariç olmak üzere, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca, kendi alt soyu üzerindeki (c) bendinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.