Tebliğname No : KYB - 2016/37712

Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından sanık İ.. Ü.."nün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1, 158/1-e, 43 (iki kez), 62 (iki kez) ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis, 3 yıl 9 ay hapis ve 7.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara . Ağır Ceza Mahkemesinin 06/07/2009 tarihli ve 2009/17 esas, 2009/233 sayılı kararının Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11/04/2013 tarihli ve 2013/6527 esas, 2013/6758 sayılı kararı ile onanmasını müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 14/04/2015 tarihli ve 2009/17 esas, 2009/233 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile ek kararın kaldırılmasına dair Ankara . Ağır Ceza Mahkemesinin 14/05/2015 tarihli ve 2015/510 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26.01.2016 gün ve 2015-E.2339/8008 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/02/2016 gün ve 2016/37712 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Ankara . Ağır Ceza Mahkemesince verilen 14/05/2015 tarihli kararda, hükümlünün tüm aşamalarda kovuşturmaya konu yeşil kart reçetelerini H... T.. ve A.. Ş..’den aldığını savunduğu, bu talebin asıl yargılamada değerlendirilmediği, bu şahıslarla ilgili suç duyurusunda bulunulduğu, sanık lehine ileri sürülen bu delillerin toplanmamış olması nedeniyle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, yargılamanın iadesi sebebi olarak ileri sürülen hususların 19/02/2009 tarihli 1. celsede sanık tarafından savunmasında belirtildiği ve Yargıtay aşamasında da sanığın yeşil kart sağlık karnesi reçetelerinin sahte olduğunu bilerek kullandığının kabul edildiği nazara alındığında, Ankara . Ağır Ceza Mahkemesince verilen yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararda hukuka aykırı bir yön bulunmadığı gözetilmeden, itirazın reddi yerine, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 311. maddesinde, hükümlü lehine yargılamanın yenilenmesi nedenleri sınırlı olarak sayılmış olup, aynı maddenin 1. fıkra “e” bendinde, “Yeni olaylar veya yeni deliller ortaya konulup da bunlar yalnız başına veya önceden sunulan delillerle birlikte göz önüne alındıklarında sanığın beraatını veya daha hafif bir cezayı içeren kanun hükmünün uygulanması ile mahkûm edilmesini gerektirecek nitelikte olursa” şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 11.03.2014 tarih ve 2012/3-909, 2014/121 sayılı kararı ile daha birçok kararında da belirtildiği üzere, delil ve olayların, yargılamanın yenilenmesi nedeni olarak kabul edilebilmesi için "Yeni" olması gerekmektedir. Hükmü veren mahkemeye bildirilmemesi sebebiyle, hükümde dikkate alınmamış olan her olay ve delil hükümlü tarafından bilinip bilinmemesi önemli olmaksızın "Yeni" olarak nitelendirilmektedir. Olay ya da delilin yeniliği, olayın kesin hükümden sonra meydana gelmiş olmasıyla değil, kesinleşmiş olan hükmün verilmesi sırasında değerlendirilip değerlendirilmediği ile bağlantılıdır. Kesin hükümden önce meydana gelen ancak mahkemenin bilgisine sunulmayan ya da mahkeme tarafından değerlendirilmeyen deliller ve olaylar da "Yeni" sayılmalıdır.
Daha önceden mahkemeye bildirilen ancak mahkeme tarafından değerlendirilerek inandırıcı bulunmadığı için dikkate alınmayan delil ve olgular "Yeni" değildir. Buradaki yenilikten anlaşılması gereken taraf bakımından değil, mahkeme bakımından olay ya da delilin yeni olmasıdır. Mahkemece bilinmeyen, incelenmeyen, yargılama konusu yapılmayan ve bu nedenle değerlendirilmeyen deliller "Yeni delil veya olay" kapsamındadır.
Ayrıca, yeni olay ya da delilin yargılamanın yenilenmesi sebebi olması için aynı zamanda "Önemli" de olması gerekmektedir. Diğer bir ifade ile yeni deliller ve olaylar ortaya konulduklarında tek başlarına ya da önceden sunulan delillerle birlikte değerlendirildiğinde sanığın beraatını veya daha hafif bir ceza uygulanmasını gerektirecek nitelikte olmalıdır.
Hükümlü müdafinin yargılamanın yenilenmesine ilişkin taleplerinde, müvekkilinin sahte belgeleri düzenlemediğini ve bilerek de kullanmadığını belirterek, suça konu belgelerin A.. Ş.. ve H.. T.. tarafından müvekkiline verildiğini, bu kişilerin tanık olarak dinlenerek, yazı ve imza örneklerinin alınmasından sonra sahte reçeteler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğine dayalı olduğu gözetildiğinde, bu hususların yargılama sırasında da ortaya atıldığı; nitekim, sanığın aşamalardaki tüm savunmalarında, optik işiyle uğraşan A.. Ş.. ve H.. T..’nin, B.. Optik isimli işyerini açtıkları sırada kendisinden aldıkları parasal destek karşılığında yeşil reçeteleri verdiklerini, sahte olduklarını bilemediğini ifade etmesi nedeniyle, bu savunma doğrultusunda yargılamanın yapılıp, delillerin değerlendirilmesi suretiyle mahkûmiyet hükmü verildiği ve hükmün temyizi üzerine de Dairemizin 11.04.2013 tarih ve 2013/6527-6758 sayılı ilamı ile delillerin tartışılıp değerlendirilmesi neticesinde onanmasına karar verildiği hususları birlikte değerlendirildiğinde; hükümlü müdafi tarafından sunulan delillerin, yargılama aşamasında ileri sürülüp, gerek mahkemesince gerekse de Yargıtay’ca değerlendirmeye konu olmaları nedeniyle yasanın aradığı yeni delil veya yeni olay niteliği taşımadıklarından itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemekle kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Ankara . Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14.05.2015 gün ve 2015/510 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mercii tarafından yerine getirilmesine, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.