Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/602 Esas 2020/2378 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/602
Karar No: 2020/2378
Karar Tarihi: 11.03.2020

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/602 Esas 2020/2378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin defter ve belge gizleme suçu işlediğine karar verdi ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak, yargılama gideri hesaplanan miktarın hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsil edilmesi kararını verdi. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca sanığın temyiz talepleri reddedildi ve hüküm bozuldu. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir düzeltme yapılarak hüküm onaylandı. Kararda, CMK'nin 324/4. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi, ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi yer aldı.
11. Ceza Dairesi         2018/602 E.  ,  2020/2378 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Defter ve belge gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
    Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında olması nedeniyle hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, yargılama giderlerine ilişkin bölüm hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "18,00 TL yargılama giderinin hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den daha az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince hazineye yükletilmesine" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.