Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 19. Ceza Dairesi
Mahkemesi : İZMİR 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza
Sayısı : 184-249


5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ..."ın aynı Kanun’un 5728 sayılı Kanun ile değişik 81/4, TCK’nın 62, 52/2, 50/1-f ve 54 maddeleri uyarınca 5 ay süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve müsadereye ilişkin İzmir 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesince verilen 23.11.2011 tarihli ve 94-405 sayılı hükmün, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesince 23.06.2015 tarih ve 5022-3160 sayı ile;
"...1- Olay tarihinde sanıktan ele geçirilen ve yapılan bilirkişi incelemesi sonucu alınan rapora göre de, kopya ve bandrolsüz olduğu anlaşılan eserlerden katılanın hak sahipliği belgeleri ibraz ederek "120" adlı sinema eserinin kopyalanması nedeni ile şikâyette bulunduğu, bu nedenle sanığın eyleminin 5846 sayılı Kanun"un 81/13. maddesi yollaması ile 71/1. maddesi göre hüküm kurulması gerekirken hukuki nitelendirme hataya düşülerek 81/4. maddesi gereğince hüküm kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08.04.2014 tarih 2013/7-591 Esas-2014/171 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 27.12.2011 tarihli ve 2011/122 E-2011/260 K. sayılı kararı ile mahkûmiyet kararı verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/5083 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının mevcut olduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi TCK"nın 43. maddesi 1. fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
3- Sanıktan ele geçirilen eserler üzerinde yapılan bilirkişi incelemesi sonucu alınan rapora göre, 4 adedinin arızalı, 1 adedinin boş ve 2 adedinin promosyon olarak verilen orjinal ve bandrollü olduğu anlaşılan CD/DVD"lerin sanığa iadesine karar verilmesi gerekirken sadece 4 adet arızalı ve 1 adet boş CD/DVD"nin sanığa iadesine karar verilmesi," isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 21.10.2015 tarih ve 184-249 sayı ile (3) numaralı bozma nedenine uymuş, (1) ve (2) numaralı bozma nedenlerine ise;
"...Yargıtay 19. Ceza Dairesi 5846 sayılı Kanun"un 81/4. maddesindeki ya da bağlacını gözardı ederek bandrol yükümlüsü olmayan fail ile bandrol yükümlüsü olan fail ayrımına itibar etmemekte ise de Mahkememiz Yüksek Daire ile aynı görüşte olmadığından yukarıda hukuksal değerlendirme bölümünde açıklanan nedenlerle bandrol yükümlüsü olmayan sanık hakkında 5728 sayılı Kanun"la değişik, 5846 sayılı Kanun"un 71/1, 81/13. maddeleri uyarınca uygulama yapmamıştır.
Aleyhe temyiz olmadığı hâlde Yargıtay 19. Ceza Dairesinin bozma kararının 1 ve 2. numaralı bentleri usule ilişkin gerekçeleri içermektedir. Bozma CMUK"nın 326. maddesinde belirtilen aleyhe bozma yasağını ihlal etmektedir. Şöyle ki:
UYAP"tan anlaşıldığına göre bozma kararının 2. bendinde belirtilen İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin verdiği kararda da aleyhe temyiz yoktur. TCK"nın 43. maddesinin uygulanması hâlinde verilebilecek ceza en az 1 yıl 15 gün hapis ve 100 TL adli para cezasıdır. Adli para cezasının TCK"nın 50. maddesindeki yaptırımlardan birisine çevrilmesine veya Mahkememizin verdiği kazanılmış hak oluşturan 5 ay süre ile kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımının mahsubuna, fark ceza kadar ceza verilmesine olanak yoktur. Kazanılmış hak gözetilecek her iki mahkemenin verdiği cezalar aynen kalacaktır. Bunun bozma nedeni yapılması Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/son. maddesinde belirtilen yargılamanın en kısa sürede ve en az gider ile yapılmasına ilişkin düzenlemeye de aykırıdır. Mahkememiz bu yüzden Yargıtay 19. Ceza Dairesinin bozma kararının 1 ve 2. numaralı bentlerine uymamıştır." şeklindeki gerekçeyle direndiğinden bahisle sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2016 tarihli ve 421607 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen dosya, Ceza Genel Kurulunca 07.12.2016 tarih ve 115-593 sayı ile 6763 sayılı Kanun"un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 19. Ceza Dairesince 23.02.2017 tarih ve 284-1551 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlıklar;
1- Sanığın hukuka aykırı olarak çoğaltılmış eserleri bandrol yükümlülüğüne aykırı ya da bandrolsüz şekilde satışa arz etmesi ve katılan meslek birliğinin de şikâyetçi olup hak sahipliğine ilişkin belgeleri ibraz etmesi karşısında; sanığın eylemi nedeniyle hakkında 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun 71/1, 81/13 maddelerinin mi, yoksa aynı Kanun’un 81/4. maddesinin mi uygulanması gerektiğinin,
2- Sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükmünün uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının,
Belirlenmesine ilişkin ise de Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle, Yerel Mahkeme kararının "yeni hüküm" niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak,
c) Bozma sonrasında yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle veya sonradan yürürlüğe girip lehe hükümler içermekle uygulanması gereken yeni kanun normlarına dayanarak hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, özde direnme kararı olmayıp yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi hâlinde ise incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanığın 18.12.2010 tarihinde İzmir ili Konak ilçesinde seyyar tezgâhta 161 adet bandrolsüz ve kopya film, müzik, oyun ve bilgisayar programı CD/DVD"si satarken yakalanması üzerine sanık hakkında 5846 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama neticesinde verilen mahkûmiyet hükmünün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 19. Ceza Dairesince, sanığın incelemeye konu dosya ile İzmir 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesince 27.12.2011 tarih ve 122-260 sayı ile mahkûmiyet kararı verilip incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen dosyada yer alan eylemleri nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu isabetsizliğinden bozulmasına karar verildiği, Yerel Mahkemece bozma öncesi verilen 23.11.2011 tarihli kararda, TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükmünün uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin herhangi bir değerlendirmede bulunulmadığı, Özel Dairenin bozma kararında belirttiği farklı mahkemenin dosyasının getirtilip zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması şeklindeki bozma kararı doğrultusunda anılan dosyayı UYAP ortamında araştırıp kararın bir suretini dosya içerisine aldıktan sonra zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağını ilk kez tartışarak önceki mahkûmiyet hükmünde yer almayan ve Özel Daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçelerle mahkûmiyet hükmü kurulduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmayıp, yeni hüküm niteliğindedir. Bu yeni hükmün doğrudan Ceza Genel Kurulunca ele alınması mümkün olmadığından, dosyanın temyiz incelemesi için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
İzmir 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesince verilen 21.10.2015 tarihli ve 184-249 sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 19. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 25.02.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.