Hırsızlık ve gündüz işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32803 Esas 2013/3545 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/32803
Karar No: 2013/3545
Karar Tarihi: 19.02.2013

Hırsızlık ve gündüz işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32803 Esas 2013/3545 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, birlikte hareket eden sanıkların gündüz işyerine girme suçunu işlediğine ve suçun nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu olmadığına karar vermiştir. Mahkeme, sanıkların tekerrüre esas sabıkalarına bakılmadığına ve yargılama giderlerinin ayrıntılı olarak hesaplanmadığına dikkat çekmiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda belirtilen ilgili kanun maddeleri 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 119/1-c Maddesi ve 58. Maddesidir. Ayrıca, CMK’nın 326/2. Madde gereği birlikte işlenen suçlar nedeniyle sanıkların yargılama giderlerinden eşit şekilde sorumlu tutulması gerektiği belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32803 E. , 2013/3545 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık ve gündüz işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması ve tekerrüre esas sabıkaları bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. Maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; konut dokunulmazlığını bozma suçundan uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “189 TL yargılama giderinin sanıkların payına düşen oranda eşit olarak alınmasına”cümlelerinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.