Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Takibin dayanağı olan Ankara 14.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 16.06.2009 tarih ve 2008/337 E, 2009/252 K.sayılı kararında 50.785,26 TL’nin 30.09.2002 tarihinden itibaren reeskont faiziyle tahsiline karar verildiği görülmektedir. Borçlu bakanlık tarafından, ilamda reeskont faizine hükmedildiği halde avans faizi istendiğine yönelik olarak yapılan şikayet üzerine, mahkemece dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu, takipte ilama aykırı bir talebin olmadığı, işlemiş faizin ilama uygun olarak talep edildiğinden bahisle istemin reddine karar verilmiştir.
Dayanak ilamda açıkça reeskont faizine hükmedilmiş olmasına rağmen, mahkemece, alacaklının ilama uygun olarak avans faiz oranları üzerinden işlemiş faiz talep edebileceğinin (3095 sayılı yasanın 2.maddesine göre) kabul edilmesi ve buna göre hüküm kurulması doğru değildir. Zira ilamın infaz edilecek bölümü hüküm kısmıdır. İcra mahkemesi, yorum yolu ile ilamın hüküm kısmını değiştiremez (HGK.8.10.1997 tarih ve 1997/17-517 Esas 97/776 karar). Mahkemece, ilama uygun olarak, gerektiğinde bilirkişi incelemesi de yaptırılarak faizin, Merkez Bankası"nca belirlenen reeskont faiz oranlarına (iskonto oranlarına) göre hesaplanması gerekirken yazılı gerekçe ile sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA),  13.07.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.