2634 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/34449 Esas 2016/14131 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/34449
Karar No: 2016/14131

2634 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/34449 Esas 2016/14131 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlgili mahkeme, 2634 Sayılı Kanuna Aykırılık suçuyla ilgili verilen bir hükümden dolayı temyiz isteminin reddedildiğini açıkladı. Kararda belirtildiği gibi, adli para cezasının 3.000 TL'nin altında olduğu durumlarda temyiz yoluna başvurulamayacağına dair yapılan değişikliğin bulunduğu kanun maddeleri açıklandı. Bu kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının a bendi. Ayrıca, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi de belirtilerek, sadece hapis cezasından çevrilen adli para cezalarının temyiz yoluna başvurulabileceği vurgulandı.

19. Ceza Dairesi 2015/34449 E. , 2016/14131 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2634 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteminin Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin 02/04/2014 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.