Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/03/2016 tarihli itirazı üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık Avukat........."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2. maddesi gereğince 6.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ..... 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin ..... Esas ve .... Karar sayılı karar aleyhine sanığın vaki temyiz istemi üzerine bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/02/2011 gün ve 2010/95748 sayılı tebliğnamesi ile dairemize gönderilmiş, Dairemizin 27/11/2012 gün ve 2011/23140 Esas 2012/44224 Karar sayılı kararıyla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen hükmün onanmasına karar verilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın, 30/06/2013 tarihinden ilama yönelik itirazda bulunmasına rağmen, daha sonra bu itirazından vazgeçtiği,
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 Sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan 03/03/2016 tarihli ikinci itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü;
..... Cumhuriyet Başsavcılığınca 29.08.2007 tarihinde, 1136 sayılı Kanunun 58/1 maddesi uyarınca soruşturma izninin talep edilmesiyle duran zamanaşımının, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 29.11.2007 tarihli "olur"u ile "soruşturma izni" verilerek dosyanın A.... Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesiyle işlemeye başlayacağının, soruşturmayı yapan Cumhuriyet savcısının bu defa 21.03.2008 günlü yazı ile 1136 sayılı Kanunun 59.maddesi uyarınca kovuşturma izni talep etmesiyle tekrar duracağı ve Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 28.04.2008 tarihli "olur"u ile "kovuşturma izni" verilerek, dosyanın o yer Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesiyle yeniden işlemeye başlayacağının kabulü gerektiğinden ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden itirazın KABULÜNE,
TCK"nın 107.maddesine göre, zamanaşımının durduğu süreler toplamının, 29.08.2007 ile 29.11.2007 tarihleri arasındaki 3 ay ve 21.03.2008 ile 28.04.2008 tarihleri arasındaki 1 ay 7 gün olmak üzere 4 ay 7 gün olduğu, bu sürenin 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2 maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımına eklenmesi suretiyle, suçun işlendiği 03.12.2004 tarihinden itibaren hesaplanan zamanaşımının 10.10.2012 tarihinde Yargıtay yüksek 15. Ceza Dairesinin 27.11.2012 tarihli onama kararından önce gerçekleştiği anlaşıldığından,
03/12/2014 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar, duran zamanaşımı süreleri de dikkate alınarak 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’un 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi