Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1293 Esas 2020/2376 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1293
Karar No: 2020/2376
Karar Tarihi: 11.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1293 Esas 2020/2376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından düzenlenen 11. Ceza Dairesi kararında, sanığın resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla mahkum edildiği belirtilmiştir. Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihten, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği tarihe kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede, suça ilişkin kanun maddeleri açıklanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddeleri uyarınca, sanığın suç işlediği tarihten sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK'nin 204/1. maddesiyle belirlenen cezasının üst sınırına göre tabi olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, kanun maddelerine göre olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği belirtildi ve sanık müdafiinin temyiz talepleri kısmen kabul edilmiştir. Mahkeme kararında ayrıca, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararı alınmıştır. Detaylı kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2019/1293 E. , 2020/2376 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 11.04.2013 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 31.07.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükümleri uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nin 204/1. maddesindeki cezasının üst sınırına göre tabi olduğu aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.