MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunmasına rağmen, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi olarak gösterilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın yaralama eylemini resmi nikahlı eşine karşı gerçekleştirmesi nedeniyle temel cezanın arttırılması sırasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a maddesi yerine yanlış şekilde aynı yasanın 86/3-e fıkrası olarak gösterilmesi,
2) 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK"nin 53/3. maddesi uyarınca sanığın yalnızca kendi alt soyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden, kendi alt soyu dışındakiler bakımından da koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı şeklinde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün 2. fıkrasında yer alan "86/3-e" ibaresinin "86/3-a" olarak değiştirilmesi ile hükmün 6. fıkrasının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3 maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.