MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 esas 2013/ 18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık ... hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı kanunun 108/2 maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında belirlenebilecek olması karşısında , sanık ... hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınacak ilamın gösterilmemesi nedeniyle bozma isteyen tebliğnamedeki 1 numaralı düşünceye iştirak edilmemiş,kapısı açık olan aracın içinde,iki koltuğun arasında bulunan minderin altındaki anahtarı alıp aracı çalan sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu halde aynı yasanın 142/1-a maddesiyle hüküm kurulması ve kaza yapmaları nedeniyle çalışamaz durumda olan aracı terk edip gittiklerinin anlaşılması karşısında ,sanıkların kastının aracın mülkiyetine yönelik olduğu gözetilmeden kullanma hırsızlığı olduğunun kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ..."nün temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 19.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.