Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/339 Esas 2020/1775 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/339
Karar No: 2020/1775

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/339 Esas 2020/1775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davası sırasında çocuk velayeti konusunda verilen mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, çocuğun velayetinin babaannesi tarafından alınmasına karar vermiştir, ancak bu karar davacı anne tarafından temyiz edilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 336. maddesine göre, evlilik devam ederken anne ve baba birlikte velayet hakkını kullanırlar, ancak ayrılık durumunda hakim velayeti bir eşe verebilir. Velayet, anne ve babaya özel bir hak olarak tanınmıştır ve evlatlık dışında hiç kimseye verilemez. Velayet düzenlemesinde, çocuğun menfaati ön planda tutulmalıdır ve ana ve baba ile çocuğun yararı çatışıyorsa, çocuğun yararı üstün tutulmalıdır. Velayet sahibi değiştirilebilir veya velayet kaldırılabilir ve çocuğa vasi atanabilir. Kararda, çocuğun bedensel ve zihinsel gelişimi açısından velayetin kaldırılması ve vasi atanmasının gerekip gerekmediği tartışılmamıştır. Bu nedenle, karar yetersizdir ve bozulmuştur. Kanun maddeleri, TMK'nın 336, 349 ve ızdırap çeken çocukların korunmasına yönelik bir dizi yasa ve yönetmelikleri içerir.

2. Hukuk Dairesi 2020/339 E. , 2020/1775 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece küçük Medine Yaşar Kalaycının velayetinin küçüğün babaannesi olduğu anlaşılan ..."a verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı anne tarafından velayet kararına yönelik temyiz edilmiştir. Bilindiği üzere TMK"nun 336. maddesi gereğince "Evlilik devam ettiği sürece ana ve baba velayeti birlikte kullanırlar. Ortak hayata son verilmiş veya ayrılık hali gerçekleşmişse hakim, velayeti eşlerden birine verebilir." sözü edilen yasal düzenlemeye göre velayet hakkı münhasıran anne veya babaya tanınan bir hak olup evlat edinme hariç ana-baba dışında hiç kimseye tevdi olunamaz. Velayet kamu düzenine ilişkindir. Velayet düzenlemesinde asıl olan çocuğun menfaatidir ve bu düzenlemede ana ve baba ile çocuğun yararı çatıştığı takdirde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gereklidir. Çocuğun menfaati gerektirdiğinde velayet sahibi değiştirilebileceği gibi durum ve koşullara göre velayet kaldırılarak çocuğa vasi de atanabilir (TMK m.349). Bu durumda mahkemece yapılacak iş; çocuğun bedeni ve fikri gelişimi açısından velayetin kaldırılması ve vasi atanması şartlarının bulunup, bulunmadığı konusunda tarafların ve müşterek çocuğun yaşadıkları ortam ve sosyal çevre de görülmek suretiyle uzman görüşü alınarak delillerin birlikte değerlendirilip sonuca karar vermekten ibarettir. Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.03.2020 (Salı)