MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, Erteleme, Müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Malen sorumlu ..."ın temyiz talebi ile ilgili olarak yapılan incelemede:
Her ne kadar katılan malen sorumlu ... adına ...., ... tarafından temyiz dilekçesi verilmiş ise de; adı geçen avukatın, katılan ..."nin vekili değil, sanık müdafii olduğu, malen sorumlu vekili olduğu kabul edilse bile, sanık müdafii olarak 20.02.2014 tarihinde öğrendiği hükmü, yasal süre geçtikten sonra, 28/02/2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. nci maddesi uyarınca REDDİ,
II- Sanık ... müdafiinin temyizine gelince;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında ve adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddelerinin ilgili fıkralarının gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6 . maddesine aykırı davranılması,
2- 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9., yine 18.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olması göz önüne alındığında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
3- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
4- Sanığın savunmasında suçta kullanılan nakil aracını kiraladığını belirtmesi ve araç malikinin de aracı kira sözleşmesine dayanarak kiraya verdiğini, zulalı bölümü yaptırmadığını ve bu bölümden haberi olmadığını beyan etmesi karşısında, nakil aracının iyi niyetli üçüncü kişiye ait olduğu anlaşılmakla, nakil aracının iadesi yönünde bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde müsadere kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Takdiri indirim maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında, "62." ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1" ibaresinin eklenmesi, adli para cezasının bir gün karşılığının belirlendiği hüküm fıkrasında, "52." ibaresinin çıkartılarak yerine "52/2" ibaresinin eklenmesi,
2- Hüküm fıkrasından " ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" kısmının çıkartılması,
3- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 8 numaralı bendin çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
4- Hükümden nakil aracının müsaderesine ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine “nakil aracının sahibine iadesine” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.