MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşların zararına dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın babasının 1959 yılında vefat ettiği, sanığın muhtaç ve malul olduğunu belgelemesi suretiyle katılan kurumdan yetim aylığı almaya başladığı, sanığın 1968 yılında sigortalı olarak işe girdiği ve 1992 yılında emekli olduğu, bu iki durumu katılan kuruma bildirmeyerek 2006 yılına kadar yetim aylığı almaya devam ettiği ve katılan kurumu dolandırdığı iddia edilen olayda;
Tüm dosya kapsamı incelendiğinde sanık ..."ın yaşı, eğitimi ve sosyal durumu göz önüne alındığında, çalışmaya başladığını katılan kuruma bildirmek gibi bir yükümlülüğünün olmadığı beyanına itibar edilmesi gerektiği, dosyada aksini ispatlayacak bir delilin mevcut olmadığı, nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/12/2013 gün 510-579 sayılı kararında sanığa kanuni düzenlemelere uygun olarak aylık bağlandıktan sonra da, aylık alma şartlarının devam edip etmediği hususunun mevzuaatta yer alan düzenlemeler uyarınca katılan kurum tarafından kontrol edilmesi gerektiğinin belirtildiği anlaşılmakla, mahkemenin sanığın beraatine yönelik hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda katılan vekilinin beraat hükmünün kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, verilen beraat hükmünün ONANMASINA 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.