Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19014 Esas 2015/1153 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19014
Karar No: 2015/1153
Karar Tarihi: 11.05.2015

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19014 Esas 2015/1153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, kararın esasına geçilmiştir. Sanığın suçlu olduğu kanıtlanmış ve iddia ve savunmaların doğru bir şekilde tartışıldığı belirtilmiştir. Ancak hükümde yer alan hak yoksunluğu süresi ve kapsamı açısından ilgili kanun maddesi dikkate alınmamıştır. Bu nedenle, kararın bu yanlışlığı düzeltilerek, diğer yönleri Kanuna uygun bulunduğu için oybirliğiyle karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 231. maddesi, TCK'nın 53/1-(c) maddesi ve 3. fıkrası, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası, ve 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi verilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/19014 E. , 2015/1153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanığın, adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda belirtilen denetim süresi içinde suç işlemesi karşısında, mahallinde CMK"nın 231. maddesi uyarınca, ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mümkün görülmüş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, TCK"nın 53/1(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olamak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanununa uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 11.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.