Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2b, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesi gereğince, gerekçeli karar başlığında, suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gösterilmemiş olması; mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiş olup; sanığın yargılama aşamasında uzlaşmak ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini istemediğine ve yaptığı kısmi ödeme dışında ödeme de yapmayacağına, katılan ile vekilinin ise uzlaşmak istemediklerine, zararlarının tamamen giderilmediğine ilişkin beyanları nazara alındığında; mahkemenin sanığın katılanın zararlarını gidermemesi gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar vermesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda kusurlu olmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, zararı karşıladığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Suça konu olayda katılanın; hayati tehlike geçirip, solda frontal kemik bazal ganglion düzeyinden başlayıp konveksite düzeyine kadar kemik defekti oluşup kraniotomi ile beyin kanaması boşaltımı yapılacak ve yüzde sabit eser kalacak şekildeki yaralanması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 89/2-(b-d-e) maddesi gereğince temel cezada artırım yapılması gerekirken, sadece yüzde sabit iz nedeniyle ve uygulanan kanun maddesinin ilgili bendi de yanlış gösterilmek suretiyle artırım yapılması,
2) Sanık hakkında tam gün birim sayısı üzerinden hükmedilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece 52. maddeye göre çevrilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde yer alan "Katılanın kaza nedeniyle yüzünde sabit iz oluştuğundan cezası TCK 89/2-b." ibarelerinin "Katılan, hayati tehlike geçirip, solda frontal kemik bazal ganglion düzeyinden başlayıp konveksite düzeyine kadar kemik defekti oluşup kraniotomi ile beyin kanaması boşaltımı yapılacak ve yüzde sabit eser kalacak şekilde yaralandığından, 5237 sayılı TCK"nın 89/2 (b-d-e)" olarak ve 4. bentteki "5237 sayılı TCK nun 52." ibaresinin "5237 sayılı TCK"nın 52/2. maddesi" şeklinde değiştirilmeleri suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.