Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29833 Esas 2016/3802 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29833
Karar No: 2016/3802
Karar Tarihi: 21.04.2016

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/29833 Esas 2016/3802 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nakliyecilik yapmaktadır ve bir müşterisi için teslim edilen un çuvallarının bir kısmı yolculuk sırasında ıslandığı için alıcı tarafından kabul edilmemiştir. Sanık, kalan un çuvallarını satıp elde ettiği para içerisinden nakliye ücretini aldıktan sonra geri kalanını müşterisine göndermek istemiş ancak müşterisi tüm parayı isteyince sanık beraat etmiştir. Mahkeme sanığın güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin kastının olmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Kanun maddeleri ise CMK'nin 223/2-c maddesi olarak belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2013/29833 E. , 2016/3802 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Somut olayda; nakliyecilik yapan sanığa ..."e götürülmesi için un çuvallarının teslim edildiği, yolda bu un çuvallarının bir kısmının ıslandığı ve alıcı şirket tarafından bu ıslanan un çuvallarının alınmadığı, bunun üzerine sanık tarafından kalan un çuvallarının İzmir de 2000 TL ye satıldığı, bu hususların sanık tarafından da ikrar edildiği, sanığın bu para içerisinden nakliye ücretini alarak geri kalan parayı mal sahibine göndermek istediği ancak mal sahibinin paranın tamamını istediği şeklinde gerçekleşen olayda; mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanığın güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin kastının olmadığı gerekçesi ile verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, katılanlar vekilinin beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.