5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/6251 Esas 2016/14036 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6251
Karar No: 2016/14036
Karar Tarihi: 29.03.2016

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/6251 Esas 2016/14036 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5846 sayılı Kanuna aykırılıktan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz isteği reddedilen kararın esasına geçen mahkeme, yürütülen duruşmada suçun sanık tarafından işlendiğini, vicdani kanının kesin olduğunu ve suçun Kanunda öngörülen tipine uyduğunu belirtmiştir. Ancak, Kanunda yapılan değişiklikler nedeniyle hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin belirtilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri; 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, 5739 sayılı Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK.

19. Ceza Dairesi 2015/6251 E. , 2016/14036 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Suç tarihinden sonra 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK"nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Kanun"un 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda TCK"nın 50/6. maddesi uyarınca kısmen veya tamamen hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, 10. bölümün hükümden çıkarılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.