Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28795 Esas 2013/3437 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28795
Karar No: 2013/3437
Karar Tarihi: 18.02.2013

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28795 Esas 2013/3437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın suçunu işlediğine dair yeterli delil olmadığı için bazı temyiz itirazları kabul edilmiştir. TCK'nın 165. maddesi, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesini suç olarak tanımlamaktadır. Ayrıca, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin belirlenmesi hükmü veren mahkemeye değil, koşullu salıverme ile ilgili karar verecek mahkemeye aittir. Bu nedenlerle, hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 165. maddesi: Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçudur.
-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 108/4, 5, 6. fıkraları: Denetim süresi belirleme ve uzatma görevi, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını değerlendirecek mahkemeye aittir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28795 E. , 2013/3437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın tüm aşamalarda hırsızlık eylemini gerçekleştirmediğini, evinde ele geçirilen bilgisayarı hakkında beraat kararı verilen sanık ..."tan aldığını beyan etmesi karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediğine ilişkin kesin ve yeterli delil olmadığı ve sanığın eyleminin TCK"nın 165. maddesinde yer alan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğu gözetilmeden vasıfta yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
2- Kabule göre de; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 108/4, 5, 6. fıkralarında “Hakim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler. Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır. Hakim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.” hükmünü düzenlemiştir. Buna göre denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye aittir. Buna göre; hüküm kurulurken mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresininde belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.