Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5080 Esas 2022/896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında silahla tehdit, kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İddianame ile talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 226. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Nüfus kayıt örneğine göre, suç tarihinde mağdurun eşi olduğu aralarında boşanma davası bulunduğu anlaşılan sanık hakkında, aralarında ayrılık kararı verilip verilmediği araştırılarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 167/1-a ve 167/2 maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
İddianame ile talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 226. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
3- Sanık hakkında kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; 15/04/2011 günü saat 07:30 sırasında katılanın işe gitmek için evinden çıktığı, bu sırada evin önünde beklemekte olan sanığın katılanın yanına gittiği, üzerinde taşıdığı bıçağı çıkarıp göstererek, katılanı "seni öldüreceğim, keseceğim" diyerek tehdit ettiği, katılanın bileklerinden tutarak, zorla götürmeye çalıştığı katılanın 05.12.2014 tarihli celsede verdiği ifadesinde, sanığın kendisinden para istediğini ve parayı arkadaşlarından isteyip vereceğini söylemesi üzerine sanığın kendisini bıraktığını beyan ettiği, tanık ...'nun soruşturma aşamasındaki ifadesinde ise sanığın katılanı kolundan çekip götürmeye çalıştığını gördüğünü, "seni öldüreceğim, keseceğim" diyerek tehdit ettiğini, katılanı sanığın elinden kurtardığını söylediği, tanık ...'ın soruşturma aşamasındaki ifadesinde 15/04/2011 günü saat 7:30 sırasında durakta beklediği sırada sanığın katılanın kolundan tutarak çektiğini gördüğünü, çevredeki insanların katılanı bırakmasını söylemeleri üzerine sanığın katılanı bıraktığını ve uzaklaştığını beyan ettiği, tanıklar ... ve ...'ın kovuşturma aşamasında 31.03.2015 tarihli celsede verdikleri ifadelerinde 19.08.2010 tarihinde gerçekleşen olaya ilişkin beyanda bulundukları, 15.04.2011 tarihinde gerçekleşen olaydan söz etmedikleri anlaşılmakla, katılanın ve tanıkların beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesinden sonra, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kalıp kalmadığının tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu silahla ve eşine karşı işlediği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi gereğince hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 109/3-a-e maddesi gereğince birden fazla nitelikli halin bulunduğunun gözetilmemesi ve bu suretle alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 5237 sayılı TCK'nın 109/3-a maddesi gereğince artırılması,
İddianame ile talep edilmediği halde, ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 226. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.