Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3951 Esas 2022/12947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ün yokluğunda verilen kararın bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılıp Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’ün temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre sanık ... bakımından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; olay günü olan 08/01/2013 tarihinde müştekinin ....,Mahallesi ...., Sokak No: 12/1. sayılı adreste bulunan ikametinden hırsızlık yapıldığı, sanık ...’nın da sanıklar ... ve ... ile iştirak halinde müştekiye yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediğinin iddia ve kabul edildiği somut olayda; aynı gün saat 20:20 sıralarında; Salihli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/178 E., 2016/49 K. sayılı dosyasına konu Kurtuluş mahallesi 227 Sokak’ta gerçekleşen hırsızlık olayına dair ihbar üzerine kolluk görevlilerince eşgale uygun sanıklar ... ve ...’ün yakalandığı, sanık ...’un üst aramasında ele geçen av tüfeği kartuşlarının müşteki tarafından ikametinden çalınan eşyalar olarak teşhis edildiği, sanıklar ...., ve.....,’in aşamalarda, suçun işlendiği Salihli ilçesine, Turgutlu ilçesinden sanık ... tarafından kullanılan turuncu renkli 35 AR 239 plakalı araç ile geldiklerini, sanık ...’in kendilerini Salihli ilçesinde bıraktıktan sonra yanlarından ayrıldığını beyan ettikleri, sanık ...’in de diğer sanıkların beyanlarını doğrulayarak tek başına internet cafede vakit geçirdikten sonra söz konusu ilçeden saat 20:30-21:00 sıralarında ayrıldığını ve atılı suçları işlemediğini savunduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’nın kullandığı aracın olay günü birden fazla hırsızlık suçunun işlendiği bahsi geçen ilçede görüldüğüne dair tutanak dışında atılı suçlara iştirak ettiğine dair savunmasının aksini gösterir mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçları işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Dosya arasında bulunan 21/06/2013 tarihli “Gülhane Askeri Tıp Akademisi Komutanlığı Rapor Ön Bildirim Belgesi”ne göre, sanık ...’ün sık tekrarlayan uyum bozuklukları tanısı ile askerliğe elverişli olmadığının belirlendiği, UYAP üzerinden yapılan incelemede de; yargılandığı dosyaların birkısmında sanığın akıl hastalığı iddiasının bulunduğunun tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın 08/01/2013 tarihinde işlediği iddia edilen hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının hukuki anlam ve sonuçlarını kavrama yeteneğini azaltacak derecede akıl zayıflığının etkisi altında olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi kapsamında cezai ehliyetini etkileyen akıl hastalığı bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan ya da Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanelerinden rapor aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3- Müşteki beyanına göre 5 TL, takdiri kıymet tutanağına göre 3 TL değerinde olan üç adet av tüfeği kartuşunun çalınması şeklinde gerçekleşen somut olayda; suça konu malzemelerin değeri dikkate alınarak sanık ... hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4- TCK'nın 116/4 maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının 1 yıl olduğu gözetilmeden sanık ... hakkında anılan madde uyarınca 6 ay hapis cezasına hükmedilmek, devamında da aynı Kanun’un 119/1-c. maddesi uyarınca bir kat artırım yapılırken 2 yıl yerine 1 yıl hapis cezası belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanıklar ... ve ... ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 21/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.