İbadethanelere zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/464 Esas 2016/3779 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/464
Karar No: 2016/3779
Karar Tarihi: 21.04.2016

İbadethanelere zarar verme - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/464 Esas 2016/3779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık ibadethanelere zarar vermek suçundan hüküm giymiştir. Sanık, camiye girdiği sırada camı kırmış ve elektronik eşya çalmıştır. Mahkeme, sanığın suçunun sabit olduğunu ve mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik olmadığını belirtmiştir. Mahkeme ayrıca, suça konu olan ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçu sayılan suçlar arasında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabileceği suçlar arasında bulunmadığından, sanığın sadece camın bedelini ödemesi nedeniyle TCK'nın 168/2 maddesinin uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Kararda kanun maddeleri olarak TCK'nın 168/1 ve 168/2 maddeleri ile 153/1 maddesi yer almaktadır.

15. Ceza Dairesi 2016/464 E. , 2016/3779 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana . Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : İbadethanelere zarar verme

Sanık hakkında ibadethanelere zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabileceği suçlar TCK"nın 168/1 maddesinde tahdidi olarak sayıldığından ve 153/1 maddesi ile düzenlenen ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçu sayılan suçlar arasında yer almadığından suça konu camın bedelini ödemesi sebebi ile 168/2 maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın olay günü camiye bitişik imam odasının penceresinin camını kırarak içeri girdiği ve elektronik eşya çaldığının iddia edildiği olayda; üzerine atılı suçu işlediği sabit olmakla verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.