Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18580 Esas 2020/1918 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18580
Karar No: 2020/1918
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18580 Esas 2020/1918 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde kasten yaralama suçu sebebiyle verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Mağdurun beyanları kısmen çelişkilidir ve darp eylemi dair inandırıcı delil mevcut değildir. Bu sebeple sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi kararı ile TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi sebebiyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu sebeple mahkumiyet kararı bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri: TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/18580 E. , 2020/1918 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdurun hazırlık aşamasında sanığın sağ koluna sandalye ile vurduğunu ayrıca cep telefonu attığını, yargılama aşamasında ise sadece sandalye ile vurduğunu belirtmek sureti ile kısmen çelişkili beyanlarının olduğu, sanık gibi tanık ..."ün aşamalardaki istikrarlı beyanları ile hazırlık aşamasında dinlenen tanık Tuncay"ın anlatımlarında da darp eyleminin olmadığını belirtmeleri ve Manavgat Devlet Hastanesince düzenlenen adli muayene raporunda sadece mağdurun sağ dirsek letarelde hassasiyet ve hareket kısıtlılığı bulunduğunun, başka bir bulgunun olmadığının belirtilmesi karşısında üzerine atılı suçun sanık tarafından işlendiği hususunda kesin, inandırıcı, şüpheden uzak delillerin mevcut olmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.