Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8951 Esas 2019/4365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddelerine aykırı karar verilmesi,
2) Sanığın cezasında TCK’nin 29. maddesi gereğince tahrik nedeniyle (3/4) indirim yapıldığı belirtilmesine rağmen, (1/2) indirim yapılarak, "1 ay 15 gün" hapis cezası yerine,"3 ay" hapis cezası ve TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) indirim yapıldığında "1 ay 7 gün" hapis cezası yerine, "2 ay 15 gün" hapis cezası belirlenerek sanık hakkında fazla ceza tayini,
3) Sanığın aksi ispat edilemeyen ve aşamalarda değişmeyen savunmalarında “mağdur eşinin kendisine küfür etmesi üzerine onu yaraladığını” iddia etmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonucu sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama gideri miktarının, 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesinde yer alan terkin sınırı içinde kaldığı gözardı edilerek, yargılama giderinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına karar verilmesi gerekirken sanıktan tahsiline hükmetmek suretiyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesine aykırı davranılması,
5) Gerekçeli karar başlığında mağdurun adı, soyadı ve açık kimlik bilgileri gösterilmemek suretiyle, 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
6) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, mevcut ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınmak suretiyle BOZULMASINA, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.