Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/7495 Esas 2021/7437 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf isteminin davalı yönünden esastan reddine, davacı idare yönünden ise kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince davalı vekili yönünden esastan reddine, davacı idare vekili yönünden ise kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan incelemede; davacı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Mustafakemalpaşa Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/653 Esas- 2018/1010 Karar sayılı kararı ortadan kaldırılarak, arazi niteliğindeki Bursa İli, .... İlçesi, ... Mahallesi 890, 891 ve 2797 parsel sayılı taşınmazların zeminine, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca yan ürün gelirleri ortalama üretim masrafından düşülmesi nedeniyle buğday samanı münavebeye dahil edilmeyerek olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla yapılan hesaplama sonucu bedele hükmedilmesinde ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasının vekalet ücreti ile faize ilişkin bentlerinin 6100 sayılı HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK"nun 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 24/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.