Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazası sonucunda sürekli iş göremez durumuna giren sigortaya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 10 ve 26. maddeleri uyarınca tazminine karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece verilen 10.03.2015 gün ve 2014/665 Esas, 2015/64 Karar sayılı hükmün davacı Kurum ve davalılar A.... ile davalı ... San. A.Ş. avukatları tarafından, temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece, gerekli harç ve temyiz masrafının tamamlanması için muhtıra çıkartıldığı, bu muhtıranın tebliğine rağmen süresinde masraf yatırılmadığı gerekçesi ile hükmü temyiz eden davalıların temyiz başvurusunun reddi yönünde 26.05.2016 günlü ek karar verilmiş; işbu ek kararın tebliğinden sonra süresi içinde anılan davalılar tarafından ek karara karşı temyiz yoluna başvurulması üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
1- Mahkemece, davalılar... ile davalı ... San. A.Ş. yönünden bakiye temyiz harcı ve masrafların yatırılması için muhtıra çıkartıldığı, söz konusu muhtıranın tebliğ edilmesine rağmen ilgili masrafların yasal süresi içerisinde yatırılmadığı ve Mahkemece 26.05.2016 tarihli ek kararı ile anılan davalıların temyiz talebinin reddine karar verildiği anlaşılmakla, usul ve yasaya uygun mahkemece verilen 26.05.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA;
2- Davacı Kurum avukatının temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Dava; 09.12.2000 tarihli iş kazası sonucu sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerden oluşan Kurum zararının bakiyesinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bir kısım davalılar tarafından eldeki dosya için Kuruma ödeme yapıldığının savunulması karşısında, hüküm altına alınan Kurum alacağının tahsilinde tekerrüre esas olmayacak şekilde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Karar tarihinde yürülükte bulunan AAÜT"nin 3. maddesi uyarınca red sebebi aynı olan davalılar .... A.Ş. ile .... Ltd. Şti. yararına, tek avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde her davalı için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün 1. bendinde yazılı “Davanın kısmen kabulü ile” sözcüklerinden sonra gelmek üzere “Tahsile tekerrüre neden olmamak üzere” sözcüklerinin yazılmasına, 10. ve 11. bentlerinin silinerek yerine, “Davalılar ... San. A.Ş. ile ... Ltd. Şti. kendisini vekille temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T. gereğince reddolunan miktar üzerinden hesaplanan 105,82 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak anılan davalılara verilmesine, ” yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 15.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.