Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7093 Esas 2019/263 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7093
Karar No: 2019/263
Karar Tarihi: 15.01.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7093 Esas 2019/263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, on beş yaşından küçük bir kız çocuğuna cinsel istismarda bulunmak ve onu hürriyetinden yoksun bırakmakla suçlanmıştır. İlk derece mahkemesi, sanığın suçsuz olduğuna karar vermiş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi itirazı kabul ederek sanığın suçlu olduğuna hükmetmiştir. Ancak, sanık hakkındaki ceza miktarı TCK'nın belirlediği sıralamaya uygun olarak hesaplanmamıştır. Bu nedenle karar oybirliğiyle bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK 109/1, 3f, 5, 43/1: kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmak suçu ve cezası
- TCK 103/2, 4, 6 ve 61: cinsel istismar suçu ve cezası

14. Ceza Dairesi 2018/7093 E. , 2019/263 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Mersin 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.10.2017 gün ve 2017/207 Esas, 2017/344 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık müdafiin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK"nın 299. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanığın, suç tarihlerinde on beş yaşından küçük olan mağdure ile birden çok kez gerek annesi tarafından para veya ilaç almak gerekse de sanığın talebi üzerine yine annesi tarafından dosya zımbalamaya yardım etmek maksadıyla eczaneye gönderildiği zamanlarda eczanenin arka odasında cinsel ilişkiye girdiğinin anlaşılması karşısında, sanığın tek başına eczaneye gelen mağdureyi arka odaya götürmek suretiyle üzerine atılı zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği gözetilerek TCK"nın 109/1, 3f, 5, 43/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sanık müdafiin tüm temyiz itirazları ile katılan Bakanlık vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine;

Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 103/2, 103/4. maddeleri gereğince tayin edilen 12 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 43. maddesi ile arttırım yapılarak bulunan ceza miktarının 103/6. maddesi ile belirlenecek cezaya ilave edilmesi gerekirken, TCK"nın 61. maddesindeki sıralamaya aykırı olacak şekilde 103/2. maddesine göre saptanan 8 yıl hapis üzerinden 43. maddenin uygulanması suretiyle bulunan ceza miktarının 103/6. maddesi ile tespit edilen cezaya eklenmesi neticesinde sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 29.03.2018 gün ve 2018/142 Esas, 2018/610 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair hükümlerin 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.