Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/4895 Esas 2020/1756 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4895
Karar No: 2020/1756

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/4895 Esas 2020/1756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında, ortak çocukların velayeti konusunda verilen karar temyiz edildi. Mahkeme, çocukların İsviçre'de yaşadığı ve babalarına verilmesi gerektiği yönünde karar verdi. Ancak bu kararın verilmesinde eksik inceleme yapıldığı görüldüğünden karar bozuldu ve yeniden incelenmesi için dosya Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- Medeni Kanunun 174/1. maddesi: \"Ana ve babadan her biri, çocuklarının bakım ve gözetimini, eğitimlerini, korunmalarını ve yetiştirilmelerini sağlamakla yükümlüdür.\"
- Medeni Kanunun 336. maddesi: \"Velayet, reşit olmayan çocuk üzerindeki koruma ve gözetimi sağlama yetkisidir.\"

2. Hukuk Dairesi 2019/4895 E. , 2020/1756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, yoksulluk nafakası ile velayet yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.03.2020 günü temyiz eden davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf davacı ... ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Velayet kamu düzenine ilişkin olup, velayet düzenlemesinde asıl olan çocuğun menfaatidir. Ana ve baba ile çocuğun yararı çatıştığı takdirde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gerekir. Boşanmanın ileriye yönelik etkilerini hafifletmekte ve çocuğun boşanmadan sonraki hayata alışmasında ki en önemli faktör, çocuğun hayatında istikrarın ve sürekliliğin sağlanmasıdır. Müşterek çocuklardan Efe 2008 ve Elif ise 2010 doğumlu olup; ortak çocuklar hakkında verilmiş bulunan, Akşehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 07.01.2016 tarih, 2015/405 esas ve 2016/11 sayılı “Çocukların mutat meskeni olan İsviçre ülkesine iadelerine” ilişkin kararı, dairemizin 20.10.2016 tarih, 2016/16451 esas ve 2016/13885 karar numaralı ilamı ile onanmış olup, davalı kadının karar düzeltme talebi, dairemizin 25.01.2017 tarih, 2017/42 esas ve 2017/835 karar numaralı ilamı ile reddedilerek, ilk derece mahkemesinin mutad meskene iade kararı kesinleşmiştir. Çocuklar bu karar tarihi itibari ile İsviçre’de babaları ile birlikte yaşamaya devam etmektedirler. Çocukların üstün yararının tespiti amacıyla düzenlenmiş bulunan dosyada mevcut İsviçre ülkesi, Basel Mahkemesi’nin 18.05.2018 tarihli kararına dayanak çocukların 07.05.2018 tarihli beyanlarının yer aldığı uzman görüşme tutanağı dikkate alındığında; dava konusu küçüklerin mevcut yaşam düzenleri, baba ile kurdukları bağ, babadan ayrılmaya yönelik hassasiyetleri, yaşları ve içinde bulunduğu gelişim döneminin özellikleri göz önüne alındığında velayetlerin babaya verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.540.00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.03.2020 (Salı)