Datça Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26/06/2013 tarih ve 2013/1 Esas, 2013/142 Karar sayılı ilamı ile; sanık S.. Ö.."nun konut dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı verilen mahkumiyete ilişkin hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine, dosyanın Dairemizce incelenmesi neticesinde verilen, 23/02/2015 gün ve 2014/ 18445 Esas, 2015/ 22755 Karar sayılı ilamının, Yargıtay C. Başsavcılığının 07/03/2016 tarih ve 2016/52137 sayılı itiraz talepnamesi ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmünde tekerrüre esas teşkil etmeyen sabıkasına rağmen sanık hakkında TCK 58/6-7 maddeleri gereğince sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejiminde çektirilmesine ilişkin kısma yönelik olarak itiraz talebinin Dairemize iletildiği tespit olunmakla;
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. Maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308. Maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünceler yerinde görülmekle itirazın KABULÜNE,
Sanık hakkında Dairemizin 23/02/2015 gün ve 2014/ 18445 Esas, 2015/ 22755 kararında yer alan "Konut dokunulmazlığının ihlali" suçundan dolayı verilmiş olan mahkumiyet hükmüne yönelik onama hükmü bölümünün KALDIRILMASINA,
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyizin incelemesinde;
Sanık savunmasında, üzerine atılı suçlamayı kabul ettiği, mağdur beyanı, kolluk tutanakları ve dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçunu işlediğinin sabit görüldüğü gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;


TCK"nın 58/6,7 maddesi uygulama koşulları bulunmadığı halde, sanık hakkında tekerrür nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. Maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanun"un 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.04.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.