Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16564 Esas 2016/7905 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16564
Karar No: 2016/7905
Karar Tarihi: 11.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16564 Esas 2016/7905 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ve temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, dosyada sanığın kimliği tespit edilemeyen iki kişiyle birlikte müştekinin aracından çalma eyleminde bulunduğu ve ceza türü, niteliği, süresi ve suç tarihine göre kararın incelendiği belirtilmiştir. İnceleme sonucunda, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1. maddeleri ve 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522 maddelerine göre ceza tespiti yapılmıştır. Sonuç ceza olarak lehe olan yasa belirlenerek hüküm kurulmuş ve karar temyiz edilmemiş, bu nedenle bozma yapılmamıştır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143/1. maddeleri
- 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522 maddeleri

22. Ceza Dairesi 2015/16564 E. , 2016/7905 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın lehine olan hukuk kurallarının uygulanması ihtimaline binaen sanığa ek savunma verilmemesi, savunma hakkına bir kısıtlama getirmediğinden CMK"nın 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma verilmesi gerektiği düşüncesiyle bozma talep eden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre, sanığın kimliği tespit edilemeyen iki kişi ile birlikte müştekinin sağlam ve muhkem olan araç kapı kilidini zarar vermek sureti ile açarak araç ve araç içerisinde gözlük ve bir kısım eşyanın çalınması şeklinde gerçekleşen eylemde, sanığın eylemine uyan, 765 sayılı TCK’nın 493/1 522. (pek fahiş) maddeleriyle, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143/1. maddeleri uyarınca, uygulama yapılıp her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de 5237 sayılı Yasa hükümleri ile yapılan uygulamanın sonuç ceza olarak her halükarda sanığın lehine olduğunun anlaşılması karşısında; sonuca etkili olmadığından ve karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 11/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.