18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/18894 Karar No: 2015/1040 Karar Tarihi: 06.05.2015
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/18894 Esas 2015/1040 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 18. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dava, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edildiğini göstermektedir. Dosyadaki kanıtlara ve tutanaklara dayanarak, mahkeme sanığın suçlu olduğunu ve uygulanan cezanın kanuni olduğunu kabul etmiştir. Temyiz isteyen tarafın itirazı reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, suçun görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği gerekçesiyle Türk Ceza Kanunu'nun 265. maddesi uyarınca cezalandırıldığı belirtiliyor.
18. Ceza Dairesi 2015/18894 E. , 2015/1040 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, tekerrür hükümlerinin uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki düzeltilerek onama düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede: Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 06.05.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.