5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31821 Esas 2016/13930 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/31821
Karar No: 2016/13930
Karar Tarihi: 28.03.2016

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/31821 Esas 2016/13930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz isteminin reddedildiğini açıklayarak kararını verdi. Ancak, ek kararda başvuru süresi ve şekli gibi bazı konuların açıkça gösterilmediğinden bahsedildi. Ayrıca, 14.04.2011 tarihinden sonra 3.000 Türk Lirasına kadar olan para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu ve temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi. Kanunlar arasında yapılan değişiklikler de dikkate alındı. Bu sebeple, yerel mahkemenin ek kararı tebliğnameye uygun olarak ONANDI. Kanunlar ise şu şekildedir: Anayasa'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1-2. maddeleri, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2015/31821 E. , 2016/13930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Temyiz İsteminin Reddi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa"nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2, 232/6 ve 291/1-2. maddeleri uyarınca karar ve hükümlerde, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, sürenin ne zaman başlayacağı, mercii, başvuru şekli ve kanun yollarına başvurulmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerekmesi karşısında, incelemeye konu ek kararda süresi, başvuru süresinin ne zaman başlayacağı ve şekli gösterilmediği anlaşıldığından bu ek karardan sonra kurulan 06.05.2015 tarihli ek kararın da hukuki değerden yoksun ve temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000.- Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yasa yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üç bin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirasına kadar olan adli para cezalarına ilişkin mahkûmiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu cihetle temyiz isteminin reddine dair yerel mahkemenin 27.02.2015 tarihli ek kararının tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.