4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3754 Esas 2017/10994 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3754
Karar No: 2017/10994
Karar Tarihi: 21.12.2017

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/3754 Esas 2017/10994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin 4733 sayılı kanuna muhalefet ettiği suçundan hüküm giydiğini ve cezalarının hükümlülük, erteleme ve müsadere şeklinde verildiğini belirtiyor. Ancak hükümde yapılan değişiklikler dikkate alındığında adli para cezasının ödenmemesi durumunda tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi gerekiyor. Ayrıca TCK'nun 53/1-e bendine göre haktan yoksun bırakılan bir sanık hakkında 53/1-e bendinin uygulanmamasına denildiği için hükümde çelişki oluştuğu belirtiliyor. Bu nedenle mahkeme, adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kısmın sonundan taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin kısmın çıkartılmasına ve \"e\" bendinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılmasına karar veriyor. Bu gerekçelerle mahkeme, hükmün düzeltilerek onanmasına karar veriyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şu şekilde: TCK'nun 50/6. maddesi ve fıkrası, 5275 sayılı Yasa'nın 106. maddesi ve 4. ve 9. fıkraları, 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi ve 3.,

7. Ceza Dairesi 2015/3754 E. , 2017/10994 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, Erteleme, Müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip yine 01/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler ve 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Sanık hakkında TCK.nun 53/1-e bendinde yer alan haktan yoksun bırakılmalarına karar verildikten sonra, ilgili fıkranın sonunda hapis cezası ertelenen hükümlü hakkında 53/1-e bendinin uygulanmamasına denilmek suretiyle hükümde çelişki oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince, hükümden adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bendin sonundan taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin kısmın çıkartılması, yine hükmün TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı fıkralarından, “e” bendinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.