Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10383 Esas 2019/4354 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10383
Karar No: 2019/4354
Karar Tarihi: 04.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10383 Esas 2019/4354 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, açıklanması geri bırakılan hükmün denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanması için duruşma açılması ve sanığın savunma hakkının gözetilmesi gerektiğine dair kanun maddelelerine uyulmadığını belirterek hükümde bozma kararı verdi. Ayrıca kararın dayandığı kanıtların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelerin değerlendirilmesi ve cezanın kişiselleştirilmesi gerektiğini belirterek, bu ilkelere uyulmadığı ve sanığın hak yoksunluklarını yeniden değerlendirmesi gerektiği ifade edildi. İlgili kanun maddeleri ise şu şekilde belirtildi:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/5., 11., 34., 223 ve 230. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 232/2-b maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi

3. Ceza Dairesi 2018/10383 E. , 2019/4354 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, mahkemece öncelikle duruşma açılması, sanığa ""geçerli bir mazeret olmadan duruşmaya gelinmemesi halinde yoklukta karar verilebileceği" ihtarını içeren duruşma gün ve saatini bildirir davetiye tebliğ edilerek, sanığın duruşmadan usulüne uygun olarak haberdar olması sağlanıp böylece sanığa kendisini savunma imkanı tanınması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkını kısıtlayacak şekilde duruşma açılmadan dosya üzerinden yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
3) Mağdur ..."ın açık kimlik bilgilerine gerekçeli karar başlığında yer verilmeyerek 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.