Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5650 Esas 2022/1104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın bilinen son adresinde tanınmaması nedeniyle iade gelmesi üzerine sanığın MERNİS adresi araştırılmadan ve daha önce usulüne uygun bir tebliğ yapılmamış olan bilinen son adresine Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre gerekçeli kararın tebliğinin yapılması usulsüz olduğundan, sanığın eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz dilekçesinin öğrenme üzerine verildiği ve buna göre temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan mahkumiyet tarihi 11.07.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 20.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.