Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/242 Esas 2020/5014 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/242
Karar No: 2020/5014
Karar Tarihi: 08.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/242 Esas 2020/5014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi, Çocuk Mahkemesi'nde verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünü incelemiş ve suça sürüklenen çocuğun suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, önceki hükümde para cezasının taksitlendirildiği halde son hükümde buna yer verilmediği gerekçesiyle karar bozulmuş ve suça sürüklenen çocuğa verilen adli para cezasının miktarı nazara alınarak TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca takdiren birer ay ara ile alınmak üzere 20 eşit taksitle tahsil edilmesine karar verilmiştir. Tahsil edilemeyen para cezasının ise 6183 sayılı Amme Alacakları Usul Kanunu'na göre tahsil edilmesi gerekmektedir.

13. Ceza Dairesi 2020/242 E. , 2020/5014 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğa verilen önceki hükümde para cezası taksitlendirilmiş olmasına rağmen 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı olarak son hükümde adli para cezasının taksitlendirilmesi hususunda karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının 2. fıkrasından önce gelmek üzere "Suça sürüklenen çocuğa verilen adli para cezasının miktarı nazara alınarak TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca takdiren birer ay ara ile alınmak suretiyle 20 eşit taksitle tahsiline, para cezasının kısmen veya tamamen ödenmemesi halinde, 5275 sayılı CGTİK"nin 106/4. maddesi uyarınca hapis cezasına çevrilmesine yasal olanak bulunmadığından, CGTİK"nin 106/11. maddesi uyarınca tahsil edilemeyen para cezasının 6183 sayılı Amme Alacakları Usul Kanunu"na göre tahsiline," cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.