Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4151 Esas 2021/5430 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4151
Karar No: 2021/5430

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4151 Esas 2021/5430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi'nde görülen ve boşanma davasıyla ilgili olan davada, karar davacı kadın tarafından temyiz edildi. Mahkeme, kadın ve erkek tarafının kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve nafakaların miktarı gibi konularda yönelttikleri temyiz itirazlarını inceledi. Mahkeme, davacı kadının tüm itirazlarını reddederken, davalı erkeğin vekalet ücreti talebi konusunda yapılan hatalı değerlendirmeye işaret etti. Mahkeme, bu hususun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği için hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması gerektiğine karar verdi. Kararda, HUMK m. 438/7 maddesi hakkında da bilgi verildi.
HUMK m. 438/7: \"Yargılamanın esaslı bir noktasında yanılan mahkeme ilk kararında hükmün esasına yönelik olmayan bir yan hükmün hukuki durumunun düzeltilmesine de karar verebilir.\"

2. Hukuk Dairesi 2021/4151 E. , 2021/5430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve nafakaların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, nafakaların miktarı ve aleyhe hükmedilen vekalet ücreti, yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının tüm, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında, mahkemece boşanma ve ferilerine karar verilmiş, davalı erkeğin cevap dilekçesindeki beyanları karşı dava olarak nitelendirilmiş ancak karşı dava harçları yatırılmadığından bahisle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına kararı verilerek kadın lehine iki ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmiştir, davalı tarafça vekalet ücreti yönünden yapılan istinaf itirazı bölge adliye mahkemesince reddedilmiştir. Dava dosyasının incelenmesinden, dava dosyasında davacı kadın tarafından açılmış tek bir dava bulunduğu ve davalının beyanlarından dosyada karşı dava bulunmadığı, dolayısıyla ilk derece mahkemesince bu konuda karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulmasına gerek olmadığı gibi bu hükmün sonuca etkili de olmadığı, bu nedenle bu hükme dayalı olarak davacı kadın lehine vekalet ücreti takdirinin de mümkün olmadığı anlaşılmakla, hatalı değerlendirme ile kadın lehine iki ayrı vekalet ücreti takdiri uygun görülmemiş, ne var ki bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. (HUMK m. 438/7)
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, İstanbul 14. Aile Mahkemesinin 2016/908 esas, 2018/528 karar sayılı kararının, hüküm fıkrasının 14. maddesinin karardan çıkarılmasına, hükmün bu bölümlerinin DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 29.06.2021 (Salı)