Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18041 Esas 2020/2973 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18041
Karar No: 2020/2973
Karar Tarihi: 13.02.2020

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18041 Esas 2020/2973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 3. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir davada, sanık hakkında kasten yaralama suçu ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçu iddialarıyla mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmektedir. Sanığın 6136 sayılı Kanun’a muhalefetten verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yapılan temyiz başvurusunun mümkün olmadığı vurgulanarak dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırılmıştır. Sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hüküm ise Anayasa Mahkemesi’nin iptal ettiği 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi hükümleri dikkate alınarak istem gibi onanmıştır.
6136 sayılı Kanun, “Umuma açık yerlerde alkollü içki satışı ile ilgili kuralları belirleyen bir kanundur ve bu kanuna muhalefet etmek suç sayılır. Bu kanuna göre, alkollü içki satışı yapan işletmelere belirli saatler dışında, belirtilen yerlerde satış yapmaları ya da alkollü içkiyi belirtilen yerlerden başka bir yerde tüketmeleri yasaktır. İhlal edenlere cezai yaptırımlar uygulanır.”
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi ise “Kasten yaralama” suçunu tanımlamaktadır. Bu maddeye göre, bir kişinin beden veya ruh sağlığına zarar vermek kastıyla hareket eden kişi, tıbbi bakım gerektiren bir yaralanmaya veya geçici bir iş gücü kaybına neden olduysa cezalandırılır.

3. Ceza Dairesi 2019/18041 E. , 2020/2973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.