Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5029 Esas 2020/1753 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-kadın tarafından temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 03.03.2020 günü temyiz eden davacı ... vekili Av. ... ve karşı taraf davalı ... ... vekili Av. Canberk Akdoğan geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından evlilik birliğinin sarsılması nedenine dayalı olarak boşanma davası açılmış; ilk derece mahkemesince 14.10.2016 tarih, 2015/507 esas ve 2016/1747 sayılı ilk kararla, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tam ve ağır, kadının ise kusursuz olduğu kabul edilerek, davanın kabulü ve ferilerine ilişkin hüküm kurulmuştur. İlk derece mahkemesinin bu kararı, davalı erkek tarafından 14.04.2017 tarihli istinaf dilekçesi ile; “Boşanma bölümü istinaf edilmeksizin” kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar ve velayetlere yönelik istinaf edilmiştir. Bu haliyle; davalı erkek tarafından kararın boşanma bölümü istinaf edilmeyerek, taraflar açısından boşanma bölümü kesinleşmiştir. İtiraz üzerine inceleme yapan bölge adliye mahkemesi; 14.11.2017 tarih, 2017/915 esas ve 2017/1294 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin itiraza konu kararını, HMK m. 353/l-a maddesi uyarınca; dosyada belirlenen eksikliklere uygun şekilde işlem yapılmak üzere HMK m. 362 gereğince kesin olarak karar vermiştir.
İlk derece mahkemesince; bölge adliye mahkemesinin belirlediği eksiklikler yönünden yapılan ikinci yargılama sonucunda, 14.11.2018 tarih, 2018/349 esas ve 2018/156 sayılı kararla yeniden, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tam ve ağır, kadının ise kusursuz olduğu kabul edilerek, kadının boşanma davasını kabulü ve ferilerine ilişkin hüküm kurulmuştur. İlk derece mahkemesinin bu kararı, davalı erkek tarafından 07.02.2019 tarihli istinaf dilekçesi ile “Kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar ve velayetlere” yönelik istinaf edilerek, ilk derece mahkemesince verilen hükmün hukuka ve yasaya aykırı olduğu itirazıyla kararın kaldırılmasına karar verilmesi talep edilmiştir. İtiraz üzerine inceleme yapan bölge adliye mahkemesi; davalı erkeğin istinaf talebinin kabulü ile, 14.05.2019 tarih, 2019/897 esas ve 2019/921 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin itiraza konu kararını, HMK m. 353/l-b/2. maddesi uyarınca tümüyle kaldırılmasına ve kadının boşanma davasının reddine karar vermiştir.
Bölge adliye mahkemesinin kararı davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince yapılan ikinci yargılamada; davalı erkeğin 14.04.2017 tarihli ilk istinaf dilekçesinde, ilk derece mehkemesinin boşanma bölümünü istinaf etmeyerek taraflar açısından boşanma bölümünün kesinleştiği gözetilmeksizin, kadının davasının reddine dair hüküm tesisi doğru olmamıştır. O halde; bölge adliye mahkemesince yapılması gereken iş, davalı erkeğin 06.02.2019 tarihli istinaf dilekçesinde yazılı itirazları üzerinden inceleme yapılarak, sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 2.540 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.03.03.2020 (Salı)