Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/490 Esas 2015/1014 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/490
Karar No: 2015/1014
Karar Tarihi: 05.05.2015

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/490 Esas 2015/1014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir dava sonucunda sanık, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak sanık, daha önceden tebligat yapılmayan bir adrese tebligat yapıldığı gerekçesiyle temyize başvurmuştur. Mahkeme, bu talebi kabul etmiş ve yapılan inceleme sonucunda tehdit suçuna verilen cezanın temyiz edilemeyeceği, hakaret suçuna verilen cezanın ise kanunen uygulandığı ve mahkumiyetin onaylanması gerektiği sonucuna ulaşmıştır. Bu karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. madde uyarınca sanık tarafından yapılan temyiz isteğinin reddedilmesiyle sonuçlanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1: İnfaz ve Koruma Memurları ile Tahkikat ve Tutukevleri Memurları ile Bazı Sınav ve Atamalar Hakkında Kanun
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. madde: Temyiz işlemlerinin başlatılması ve hangi hallerde yapılabileceği hakkında kanun hükmü.

18. Ceza Dairesi 2015/490 E. , 2015/1014 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın daha evvel tebligat yapılmayan... adresine, Tebligat Kanununun 35. maddesine göre, yapılan tebliğin geçersiz olduğu, zira tebliğ tarihi dikkate alındığında anılan Kanun maddesi uyarınca tebligat yapılmadan önce sanığın yeni adresinin tespiti açısından kolluk araştırmasının yapılması gerektiği, kaldı ki sanığın mernis adresinin ... olduğu, geçersiz tebligat ile kesinleştirilen hükmün infazı nedeniyle yakalanarak cezaevine alınan sanığın bu vesile ile durumu öğrenerek infazın durdurularak kendisine temyiz hakkı verilmesi yönünde dilekçe ile müracaatta bulunduğu, bu durumda sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
1-Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanığın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 05/05/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.