13. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/23256 Karar No: 2013/11397
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/23256 Esas 2013/11397 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2012/23256 E. , 2013/11397 K.
"İçtihat Metni"
... vekili Avukat ... ile ... vekili Avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 12.Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 24.1.2012 gün ve 428-15 sayılı hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı ile aralarında imzalanan borç senedine dayalı olarak davalı tarafından kendisi aleyhine icra takibi başlatıldığını, borcunu elden ve banka kanalıyla ödediğini, ayrıca alacağın zamanaşımına uğradığından bahisle, davalıya borçlu olmadığının tespitini istemiştir. Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının asıl alacağın 600,00 TL si ve bu meblağın işlemiş faizinin tümü yönünden borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, verilen karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm 600,00 TL olup, 24.01.2012 karar tarihi itibariyle 1.690,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 6.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.